Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Μια φωτογραφία και μερικές αλήθειες



Βελγικά μαχητικά f16 απογειώνονται από το αεροδρόμιο του Αράξου για να βομβαρδίσουν τη Λιβύη!

Μια πτωχυμένη χώρα με τεράστιο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος (Ελλάδα 267% του ΑΕΠ) προσφέρει στα αεροπλάνα μιας υπέρ-υπερχρεωμένης χώρας (Βέλγιο 329% του ΑΕΠ) αεροδρόμιο για να βομβαρδίσουν μια χώρα με μεγάλα πλεονάσματα σε συνάλλαγμα και ορυκτό πλούτο. Στόχος, η ανατροπή αυτών των συσχετισμών και η μεταφορά των χρεών στη Λιβύη με την αφαίρεση της λιβυκής κυριαρχίας στα πετρέλαια και στη σταδιακή πτώχευση και υπερχρέωση.

Το τέλειο ιμπεριαλιστικό σχέδιο εξαγωγής της κρίσης στη περιφέρεια από δυο χώρες που παριστάνουν τις ειρηνόφιλες ενώ είναι τα τσιράκια των ιμπεριαλιστών.

Καλά είναι να μιλάμε για «ελευθερία» και «δημοκρατία» στη Λιβύη αλλά για την επερχόμενη ληστεία του πλούτου της από τους «απελευθερωτές» που τη βομβαρδίζουν και την καταστρέφουν ποιος θα μιλήσει;

Προσεχώς: το σχέδιο αντι-Καντάφι και στη Συρία

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Πόλεμος προπαγάνδας

.
Οι «επαναστάτες» της Λιβύης με ηγεσία το ξεπουλημένο στους ξένους κομμάτι του καθεστώτος Καντάφι, μετά από… ηρωικό αγώνα «σώμα με σώμα»(!) των f16, των Στελθ, των Μιράζ και των Τορνέϊντο, κατέλαβαν τη πόλη Ατζαμπίγια, το λιμάνι της Ρας Λανούφ και τις πόλεις Μπρέγκα και Μπιν Τζαουάντ.

Οι αντάρτες όπου έβλεπαν στρατό ή όπλα του Καντάφι έπαιρναν τηλέφωνο στους Δυτικούς και τους έδειχναν που να βομβαρδίσουν. Τέλειος συντονισμός του αλήστου μνήμης «Ελεύθερου Κόσμου» για το καλό του λαού του Λιβύης!

Η τιμημένη δημοκρατική σημαία του βασιλιά Ιντρίς που δεν είχε ποτέ καταδεχτεί να πάρει ένα δολάριο από τις εταιρείες για το πετρέλαιο που τους χάριζε, θα κυματίζει παντού!


Οι αντικαθεστωτικοί προαναγγέλλουν «νικηφόρο πορεία προς την Τρίπολη»!


Μιλάμε για πραγματική επανάσταση των ντόπιων μη μισθοφόρων ανταρτών με σύνθημα την απελευθέρωση των πετρελαίων από τη σκλαβιά του Καντάφι! Λευτεριά ή θάνατος φώναζαν ακόμη και τα ίδια τα πετρέλαια!!!


Ο ανθρωπιστικός πόλεμος θριαμβεύει. Οι δυτικοί και οι «επαναστάτες» βομβαρδίζουν και ανατινάζουν μόνο τανκς αεροπλάνα κάτι άδεια σπίτια και αντιαεροπορικά. Αντίθετα οι Κανταφικοί σκοτώνουν μόνο αθώους πολίτες! Το έργο το είδαμε και στους προηγούμενους πολέμους.

Ο Γκέμπελς ακόμη και αν έλεγε ότι στο Στάλινγκραντ οι Εβραιομποσλεβίκοι ελεύθεροι σκοπευτές σκοτώνουν αθώους Γερμανούς οπλίτες θα ωχριούσε μπροστά στους μαθητές του!


Οι Ιάπωνες ανακοίνωσαν θριαμβευτικά ότι το Τσερνομπίλ των Σοβιετικών εξέπεμψε περισσότερη ραδιενέργεια! Μπράβο επιτυχία!!!


Εδώ στην Ελλάδα μάθαμε ότι θριαμβεύσαμε με την επιμήκυνση και την ατέρμονη πληρωμή του χρέους που με τους μετριότερους υπολογισμούς θέλουμε 214 χρόνια για να το ξεπληρώσουμε, χωρίς στο μεταξύ να δανειζόμαστε ούτε σεντς!

Παντού θρίαμβοι …της προπαγάνδας!


Κάποια στιγμή όμως…


Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Πως θα μηδενίσουμε το χρέος με το μνημόνιο νο 5!


Σε 107 χρόνια ή σε 214 με «επιμήκυνση», ξεπληρώνουμε τελείως και μετά φουλ για την ανάπτυξη!
Με τόσα σενάρια αποπληρωμής του χρέους δεν θα ήταν άσχημα να προτείνουμε και εμείς ένα ακόμη σενάριο, άκρως αποτελεσματικό και χωρίς οι δανειστές μας να χάσουν τίποτα ενώ η χώρα θα κρατήσει την αξιοπρέπειά της και την αξιοπιστία των αγορών. Άλλωστε δεν πιστεύουμε ότι τα άλλα σενάρια που προτείνονται και προβλέπουν υποτιμητικές για τη χώρα συμφωνίες όπως η (πονηρή) «επιμήκυνση», το «κούρεμα», η αναδιαπραγμάτευση, η ΕΛΕ, η ελεγχόμενη πτώχευση, τα ευρωομόλογα κλπ είναι καλύτερα. Όλα αυτά απλώς ξεφτελίζουν την Ελλάδα ενώ κανένα δεν προβλέπει τη περήφανη αποπληρωμή του χρέους χωρίς ούτε σεντς να κλέψουμε από τους δανειστές και τις αγορές και να μας πουν μπαταχτσήδες όπως είπε και ο Πρωθυπουργός μας.

Εμείς κάνουμε μια καθαρή πρόταση. Πλήρη αποπληρωμή και μηδενισμός του χρέους όσος χρόνος και αν χρειαστεί.

Η Ελλάδα είναι πράγματι σε θέση να αποπληρώσει το δημόσιο και το εξωτερικό ιδιωτικό χρέος! Αυτό βγαίνει με βάση τα απλά μαθηματικά και τη συνάρτηση ΧΡΕΟΥΣ/ΑΕΠ, εφόσον βέβαια τηρηθούν ορισμένοι όροι. Νομίζουμε ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να υπογράψει ένα νέο, φιλολαϊκό μνημόνιο, το νο 5 που θα προβλέπει πλήρη αποπληρωμή και μηδενισμό του χρέους ώστε η χώρα να απεξαρτηθεί από τα δάνεια και το βρόγχο των δανειστών για να προχωρήσει μετά ακάθεκτη προς την ανάπτυξη!

Ο υπολογισμός με το νέο, φιλολαϊκό, μνημόνιο γίνεται ως εξής:

Το δημόσιο χρέος σήμερα ανέρχεται σε 340 δισεκατομμύρια ευρώ ή 144% του ΑΕΠ το οποίο είναι στα 235 δισ. ευρώ. Θα υποθέσουμε ότι για όσο χρόνο απαιτείται η αποπληρωμή του χρέους ούτε θα αυξάνεται ούτε θα μειώνεται το ΑΕΠ μετρημένο σε σταθερές τιμές. Αν αυξάνεται βέβαια απλά θα μειώνεται ο χρόνος αποπληρωμής και αν μειώνεται το ΑΕΠ θα αυξάνεται αυτός ο χρόνος. Παράλληλα οι έλληνες θα τα βγάζουν όλα πέρα μόνοι τους, χωρίς νέο δανεισμό, όσο κρατάει η αποπληρωμή.

Σενάριο 1ο
Η κυβέρνηση καλεί τους τοκογλύφους - δανειστές να δείξουν καπιταλιστική ευαισθησία και αλληλεγγύη στις δύσκολες στιγμές του λαού και της χώρας και για όσο χρόνο αποπληρώνεται το χρέος (χρεολύσια) να μη βάλουν κανένα νέο τόκο. Αυτοί προς διάψευση όλων των επικριτών τους το δέχονται με αντάλλαγμα να αποβάλουν ιστορικά τη ρετσινιά του τοκογλύφου και να επικρατήσει γι αυτούς ο αρχαιοελληνικός όρος ευεργεσία! Η συμφωνία κλείνει και γίνεται υπολογισμός των δόσεων αποπληρωμής. Το ύψος αποπληρωμής δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το 2,5% του ΑΕΠ διότι πάνω από αυτό, του χρόνου δεν θα μπορεί να αναπαραχθεί το ίδιο ΑΕΠ για να πάρουν τη νέα δόση. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 5,8 δισ. ευρώ το χρόνο και έτσι το χρέος το αποπληρώνουμε σε 58 χρόνια. Η Ελλάδα το 2069 θα είναι μεν από οικονομικό επίπεδο στο 2011 αλλά θα έχει αποπληρώσει το δημόσιο χρέος! Αν η Ελλάδα θελήσει να μηδενίσει και το ιδιωτικό χρέος (περίπου 289 δισ. ευρώ ή 123% του ΑΕΠ) τότε θα προστεθούν με τους ίδιους όρους 49 χρόνια και σε 107 χρόνια ή το 2118 ο λαός θα είναι απαλλαγμένος από χρέη και ελεύθερος.

Σενάριο 2ο

Οι δανειστές δεν ενδιαφέρονται να αποτινάξουν τη ρετσινιά του τοκογλύφου και απαιτούν και τόκους και χρεολύσια. Επειδή το ΑΕΠ δεν μπορεί να σηκώσει αφαίμαξη πάνω από 2,5% τοκοχρεολύσια το κατανέμουμε σε συμφωνία με τους δανειστές σε μέσους όρους για όλο το διάστημα αποπληρωμής στο ίδιο αυτό ποσοστό σε σταθερές. Ο χρόνος αποπληρωμής θα ανέλθει τότε στα 116 χρόνια για το δημόσιο χρέος και στα 98 για το ιδιωτικό, σύνολο 214 χρόνια! Έτσι το 2225 η χώρα θα είναι απαλλαγμένη από χρέη. Δηλαδή θα έχει χρέος μηδέν! Τότε θα αρχίσει η αλματώδη ανάπτυξη της χώρας που κακώς ο Πρωθυπουργός και ο Παπακωνσταντίνου το έχουν θέσει για το 2012.

Το… πλεονέκτημα της Ελλάδος

Η Ελλάδα είναι μια… ευτυχισμένη χώρα από πλευράς δανείων. Στη χειρότερη περίπτωση θα χρειαστεί «μόνο» 214 χρόνια για να αποπληρώσει έστω και αν τότε από οικονομική άποψη θα μείνουμε στο 2011. Άλλες χώρες, που κοροϊδεύουν την Ελλάδα, αλλά και ο κόσμος ολόκληρος είναι σε πολύ χειρότερη μοίρα. Γι αυτό οι Έλληνες πρέπει να νοιώθουν ευτυχισμένοι με το λιγότερο χρέος τους!


Στη φωτο δίπλα. Τα Ελληνόπουλα το 2225 μετά την αποληρωμή του χρέους και στην αρχή της αλματώδους ανάπτυξης της χώρας!

Για παράδειγμα σε παγκόσμιο επίπεδο το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο ανέρχεται σύμφωνα με τα διάφορα στοιχεία περίπου σε 770 με 800 τρισεκατομμύρια δολάρια. Η πραγματική οικονομία (παγκόσμιο ΑΕΠ) ανέρχεται σε 55 τρισεκατομμύρια. Για να αποπληρωθεί το υπερσυσωρευμένο κεφάλαιο και να μετατραπεί σε υλικό πλούτο που θα αντλήσει από τη πραγματική οικονομία, η οποία του το χρωστάει σύμφωνα με τους καπιταλιστικούς νόμους του δικαίου, με τους ίδιους όρους που αναφέρονται για την Ελλάδα, θα χρειαστούν χωρίς νέους τόκους, 570 χρόνια ενώ αν ζητηθούν και τόκοι και αποπληρωμή με τους ίδιους όρους θα χρειαστούν 1140 χρόνια. Σε 1140 χρόνια, δηλαδή το 3151, ο κόσμος θα έχει μείνει μεν από οικονομική άποψη στο 2011 αλλά θα έχει απελευθερωθεί από τους τοκογλύφους!

Τα άλλα κράτη

Το συνολικό χρέος της Ιρλανδίας είναι περίπου το 1.312% του ΑΕΠ. Με ίδιους όρους αποπληρωμής με την Ελλάδα χρειάζεται 525 χρόνια για το πρώτο σενάριο και 1050 για το δεύτερο. Θα αποπληρώσουν δηλαδή το 3061!


Στη φωτο, αριστερά, οι περήφανοι Ιρλανδοί το 3061, όταν θα έχουν απληρώσει το χρέος τους με τη τιμητική πλακέτα στο λαιμό για την ηρωική και αλτρουϊστική πράξη τους!

Το χρέος της Μεγάλης Βρετανίας ήταν περίπου το 466 % του ΑΕΠ. Με 2,5% του ΑΕΠ αποπληρωμή το χρόνο χρειάζεται 186 χρόνια για το πρώτο σενάριο και 372 για το δεύτερο.
Το χρέος της Ελβετίας ήταν περίπου το 382 % του ΑΕΠ. Με 2,5% αποπληρωμή το χρόνο χρειάζεται 152,5 χρόνια για το πρώτο σενάριο και 305 για το δεύτερο.
Το χρέος της Ολλανδίας ήταν περίπου το 377% του ΑΕΠ. Με 2,5% αποπληρωμή το χρόνο χρειάζεται 153 χρόνια για το πρώτο σενάριο και 306 για το δεύτερο.
Το χρέος του Βελγίου ήταν περίπου το 329% του ΑΕΠ. Με 2,5% αποπληρωμή το χρόνο χρειάζεται 131 χρόνια για το πρώτο σενάριο και 262 για το δεύτερο.


Το χρέος της Γερμανίας ήταν το 285% του ΑΕΠ. Με 2,5% αποπληρωμή το χρόνο χρειάζεται 114 χρόνια για το πρώτο σενάριο και 228 για το δεύτερο.
Το χρέος της Ιταλίας ήταν το 315%του ΑΕΠ. Με 2,5% αποπληρωμή το χρόνο χρειάζεται 126 χρόνια για το πρώτο σενάριο και 252 για το δεύτερο.
Το χρέος της Πορτογαλίας ήταν το 323% του ΑΕΠ. Με 2,5% αποπληρωμή το χρόνο χρειάζεται 129 χρόνια για το πρώτο σενάριο και 258 για το δεύτερο.
Δεν έχουμε το ακριβές συνολικό ύψος του δημόσιου Ομοσπονδιακού, Πολιτειακού, εγγυήσεεων, πληθωριστικού χρήματος για εξωτερικές πληρωμές και του ιδιωτικού χρέους των ΗΠΑ. Κάποιες πηγές το ανεβάζουν στο 350% του ΑΕΠ. Αν είναι σωστό αυτό με 2,5% του ΑΕΠ αποπληρωμή το χρόνο χρειάζονται 140 χρόνια για το πρώτο σενάριο και 280 για το δεύτερο.
Για την Ιαπωνία τα πράγματα είναι μάλλον χειροτερα απο τις ΗΠΑ αφού μόνο το δημόσιο χρέος κυμαίνεται στο 200%.

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη!

.
Σαν αύριο, στις 21 Μαρτίου 2003, ξεκίνησε η επίθεση των δυτικών ενάντια στο Ιράκ, με το κωδικό όνομα "Σοκ και Δέος". Σήμερα 20 Μαρτίου 2011, ξεκίνησε άλλη μια ίδια επιχείρηση κατά της Λιβύης.


Δεν άντεξαν οι ιμπεριαλιστές να δουν να καταρρέουν τα σχέδιά τους για αρπαγή των πετρελαίων της Λιβύης, δια μέσου μιας καπελωμένης εξέγερσης, και αποφάσισαν να επιτεθούν. Οι λόγοι που επικαλούνται τους έχουν επικαλεσθεί πολλές φορές για τη Βοσνία, τη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ….


Ίδια και απαράλλακτα και τώρα για την «ελευθερία και τη προστασία της ζωής των πολιτών» της Λιβύης ενδιαφέρονται. Η τζάμπα κλοπή του πετρελαϊκού πλούτου της χώρας που θα έρθει εντελώς συμπτωματικά στα χέρια τους, όπως στο Ιράκ, είναι κάτι που τυχαία γίνεται!


Οι δυτικοί αποφάσισαν στρατιωτική δράση σε χρόνο ρεκόρ! Με τα τέσσερα ψήφισε την επέμβαση και ο πρόεδρος της «Σοσιαλιστικής» Διεθνούς Γ. Παπανδρέου.(*)


Είχαμε επισημάνει στην ανάρτηση της 6/3 με τίτλο «Οι αμερικανικές επαναστάσεις» ότι οι εξεγέρσεις στο «ισλαμικό τόξο» της Β. Αφρικής και της Μ. Ανατολής έχουν λαϊκό χαρακτήρα και πραγματικές αιτίες.


Όμως… όμως η Δύση, η οποία με τη πρώτη ευκαιρία έβγαζε κάθε λαϊκή εξέγερση «τρομοκρατική πράξη» και ενίσχυε μέχρι θανάτου τα δικτατορικά καθεστώτα να κρατούνται στην εξουσία, ξαφνικά ανακάλυψε ότι μπορεί να βγει πολλαπλά κερδισμένη σε βάρος των εξεγερμένων λαών αν «στηρίξει» τις εξεγέρσεις τους!


Έτσι ο Ομπάμα και οι δυτικοί χαρακτηρίζουν προκαταβολικά «δίκαια» τα αιτήματα των εξεγερμένων και απαιτούν να αποκατασταθεί η «Δημοκρατία» και η «ελευθερία» αλλά όχι και να υλοποιηθούν τα υλικά αιτήματα. Στόχος το καπέλωμα των εξεγέρσεων. Το ίδιο κάνουν και στη Λιβύη.


Το έχουν πετύχει ως ένα σημείο από τη στιγμή που η ηγεσία της Λιβυκής εξέγερσης κατελήφθη από εξαγορασμένα φιλοδυτικά στοιχεία του καθεστώτος Καντάφι και καλεί τους δυτικούς να επέμβουν στρατιωτικά.(**) Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Αραβικός Σύνδεσμος που νομιμοποιεί την ιμπεριαλιστική επέμβαση και είναι πάντα το μακρύ χέρι της Δύσης στον αραβικό κόσμο.


Στόχος των δυτικών είναι οι αλλαγές να οδηγηθούν στη νεοφιλελεύθερη «δημοκρατία» με όλες τις συνέπειες για τον λαό και τον εθνικό πλούτο της χώρας. Οι εξεγερμένοι θα πάρουν «δημοκρατία» και οι ιμπεριαλιστές τα πετρέλαια!

Κανείς δεν ξέρει ποια τύχη περιμένει του λαό της Λιβύης. Ούτε την εξέλιξη των γεγονότων μετά την επέμβαση. Πάντως όπως στο Ιράκ έτσι και στη Λιβύη ας μη περιμένουν οι ιμπεριαλιστές να μη καταλάβει σύντομα ο λιβυκός λαός τι σημαίνει υποταγή σε αυτούς. Δεν αποκλείεται να έχουμε ένα νέο Ιράκ ή Αφγανιστάν.


Σύντομα σειρά από κοινωνικές παροχές με πρώτες της υγείας, παιδείας κλπ θα είναι παρελθόν. Ο Καντάφι όποιος, και αν ήταν, διατήρησε για λόγους εσωτερικής σταθερότητας ισορροπίες στη κατανομή του εθνικού εισοδήματος. Αυτά σε λίγο δεν θα χρειάζονται στη ξενοκίνητη μερίδα της κοσμοπολίτικης αστικής τάξης που θα καθίσει στο σβέρκο του λαού, αφού ο μόνος στόχος της θα είναι να υπηρετήσει τους ιμπεριαλιστές της Δύσης.


Η "Επιχείρηση για την Ιρακινή Ελευθερία" των ιμπεριαλιστών, τώρα μετατρέπεται σε «Επιχείρηση για τη Λιβυκή Ελευθερία» ή αλλιώς «Αυγή της Οδύσσειας» (Odyssey Dawn)! Το ίδιο είναι πάντα. Πόλεμος, κατοχή, ληστεία του ορυκτού πλούτου, δολοφονίες, βασανιστήρια και μπόλικη προπαγάνδα για «δημοκρατία και ελευθερία» χωρίς περιεχόμενο με πολύ πείνα, ανεργία και καταπίεση. Αυτό είναι το πρόγραμμα της «ελευθερίας» για κάθε λαό που σερβίρουν και επιβάλουν με κάθε είδους βία οι δυτικοί ιμπεριαλιστές.


Με κάθε μέσο από αέρος, πυραυλικές επιθέσεις και συμμετοχή αεροπορικών δυνάμεων, οι δυτικές χώρες σφυροκοπούν τη Λιβύη.


Κάνει εντύπωση πάντως πόσο γρήγορα μαζεύτηκε και πάλι η «συμμαχία των προθύμων» με την έγκριση του ΟΗΕ. Ακούω ότι η Δανία, ο Καναδάς κ.α. θα στείλουν πολλά αεροπλάνα! Λέτε να καίγεται ο δανικός και καναδικός λαός για τη ελευθερία των Λίβυων; Λέτε να τους υποδούλωσε κάποτε ο αραβικός λαός των φυλών της χώρας αυτής και τώρα ζητάνε εκδίκηση;


Προφανώς οι λαοί αυτοί δεν έχουν ιδέα τι ακριβώς κάνουν οι κυβερνήσεις τους γιατί όλα γίνονται σε άλλους. Ας μη ξεχνάνε όμως ότι κάποτε οι ιμπεριαλιστές φαινόταν ότι κατακρεουργούσαν μόνο τους λαούς των αποικιών, μεταξύ των οποίων και τους Λίβυους και δεν φαινόταν να κινδυνεύουν οι Δανοί και οι λοιποί. Ύστερα όλοι κατάλαβαν ότι οι ιμπεριαλιστές κανένα λαό δεν διστάζουν να μακελέψουν. Ας μην είναι τόσο σίγουροι ότι το σενάριο αυτό δεν θα επαναληφθεί και σε αυτούς. Άλλωστε ο καπιταλισμός που γεννάει όλα τα βάσανα των λαών είναι εδώ επιθετικότερος από ποτέ.


Εν αναμονή λοιπόν των επιχειρήσεων…

(*) Περιέργως πως, στο Μπαχρέιν η κυβέρνηση δολοφονεί όπως ο Καντάφι, ο στρατός επιτίθεται με τανκς και αεροπλάνα όπως ο Καντάφι, ξένος στρατός έχει εισβάλει από τη Σ. Αραβία και έχει υποδουλώσει το λαό εκεί που ο ντόπιος στρατός και οι συμμορίες του καθεστώτος δεν το καταφέρνουν, και εκεί έχουν ένα καθεστώς δεκαετιών καταπιέζει το λαό όπως ο Καντάφι και ώ του θαύματος, ούτε κουβέντα ούτε λέξη στη σύνοδο του Παρισιού για το έγκλημα αυτό! Δεν το είδαν δεν το άκουσαν! Ποιό είναι το μυστικό; Μα τα πετρέλαια του Μπαχρέιν τα ελέγχουν όλα. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να χάσουν κάτι από την εξέγερση με σιιτική απόχρωση. Άρα καμία εξέγερση δεν τους συμφέρει εκεί. Το πολύ - πολύ να πουν κάτι λόγια και εκεί για «δημοκρατία» κλπ. Όταν μιλάμε για υποκρισία αυτό εννοούμε!


(**) «Μη καλείς ποτέ για βοήθεια «συμμάχους» ισχυρότερους από εσένα. Θα σε υποδουλώσουν» Μακιαβέλι.

.

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

KKE: «Δεν αναγνωρίζουμε ούτε ένα ευρώ από το χρέος»!





Μετά από αρκετό καιρό το ΚΚΕ τοποθετήθηκε ειδικά για το χρέος κάτι που δεν έκανε μέχρι τώρα θεωρώντας ότι αυτό είναι ένα από τα παράγωγα της κρίσης και η κρίση φυσικά παράγωγο του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής. Ουδέν αληθέστερο αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις τα αυτονόητα πρέπει να εξειδικεύονται. Να εξειδικεύονται γιατί παράγουν πολιτικές και τακτικές για μεγάλες μάζες Ανθρώπων και στη προκειμένη περίπτωση για την εργατική τάξη και τον λαό που στενάζει. Με όχημα το χρέος η άρχουσα τάξη τρομοκρατεί το λαό του θέτει διλήμματα τον εκβιάζει και στο τέλος του ζητά να προσκυνήσει σε κάθε μέτρο ακόμη και εκεί που καμία σχέση δεν έχει με το χρέος και τη κρίση.

Τελευταία το κενό της απάντησης για το πώς θα αντιμετωπίσουμε το χρέος κλήθηκαν αυτοβούλως ή υποβολιμαία να το καλύψουν κάθε είδους τεχνοκράτες. Να προσφέρουν μέσα αποπληρωμής του χρέους χωρίς να χάσει το κεφάλαιο παρά μόνο κάτι περιφερειακές ζημίες (κουρεμα - επαναδιαπραγμάτευση κ.α.) . Ο λαός όμως να τα χάσει όλα!

Έθνικ- «αριστερές», «πατριωτικές», «ριζοσπαστικές», «προοδευτικές» προτάσεις που «Σπινθηρίζουν» εθνικά ή «ευραπαΐζουν» ρίχνονται κάθε μέρα στο τραπέζι των φόρουμ και των πάνελ της ΤΒ ή στις σελίδες των «έγκυρων» μέσων ενημέρωσης.

Ο λαός βομβαρδίζεται από «τεχνοκρατικές» αναλύσεις της κρίσης, του χρέους, των τεχνικών λύσεων που θα μας βγάλουν από τη κρίση «χωρίς να χάσουμε πολλά», ακόμη και δήθεν «επαναστατικές τεχνικές λύσεις» όπως η ο λογιστικός έλεγχος του χρέους, το «κούρεμα», η ελεγχόμενη πτώχευση, η «πετυχημένη αναδιαπραγμάτευση» η «επιμήκυνση» κλπ, κλπ.

Προτείνοντας άλλοτε εθνικές, άλλοτε «αριστερές» και άλλοτε «πατριωτικές» λύσεις οι κινήσεις αυτές παίζουν το χαρτί της «σωτηρίας της πατρίδας» κάτω από το οποίο κρύβεται η σωτηρία του συστήματος.

Αυτό είναι το κύριο θέμα του «Ριζοσπάστη» της 17/3/2011 από τη συζήτηση στη Βουλή για το χρέος, τη κρίση και το νέο Μνημόνιο που φυσικά απαντάει και σε όσους απεργάζονται σενάρια αποπληρωμής του χρέους με δήθεν τεχνικές λύσεις ώστε να μη χάσει το κεφάλαιο. Βασική θέση το ΚΚΕ: Δεν αναγνωρίζουμε ούτε ένα ευρώ από το χρέος. Ωστόσο δεν είναι αποκομμένο. Όπως ανέφερε η κ. Παπαρήγα «αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα, πρέπει να μιλήσουμε για το κεφάλαιο, που δημιουργεί το χρέος. Αυτό είναι ο πραγματικός βρικόλακας. Αυτός είναι ο εφιάλτης του λαού».

Φυσικά ο καθένας μπορεί να έχει τις απόψεις του για τις θέσεις του ΚΚΕ για τη κρίση ,το χρέος, τη τρέχουσα πολιτικής και τις προτάσεις των άλλων, αλλά δεν επιτρέπεται να κάνει ότι δεν το ξέρει.

Σημειώνουμε παρεπιμπτόντως ότι πολλοί από αυτους που στην αρχή ξεσπάθωναν υπέρ της θέσης για άρνηση πληρωμής του χρέους και εγκαλούσαν το ΚΚΕ γιατι δεν υιοθετουσε αυτή τη θέση και απαντούσε με τη γενικοτερη «τη κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία», σταδιακά αντί να ενδυναμώσουν αυτή τη θέση υποχώρησαν και προσχώρησαν σε κάθε είδους ρεφορμιστική θέση για επαναδιαπραγμάτευση, Λογιστικό Έλεγχο, Ευρωομόλογο κλπ. Είναι μια εντελώς αρνητική εξέλιξη αυτή για το λαό και την εργατική τάξη που προσπαθεί να ξεφύγει από παραπλανητικές θέσεις για το χρέος και τη κρίση.

Το κείμενο του Ριζοσπάστη

Οι δύο στρατηγικές γραμμές που συγκρούονται στο επίπεδο της οικονομίας και της πολιτικής αναδείχτηκαν ανάγλυφα χτες στη συζήτηση, για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης, που έγινε την περασμένη Παρασκευή, 11 του Μάρτη. Από τη μία, οι προτάσεις διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης από την κυβέρνηση, τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ., που ανάγουν σε μείζον το δημόσιο χρέος, κρύβουν συνειδητά την πολιτική που το δημιούργησε και στο όνομα της αντιμετώπισής του καλούν το λαό να συνυπογράψει την καταδίκη του σε μέτρα που ρίχνουν στα κατώτατα όρια την τιμή της εργατικής δύναμης. Στην ίδια ρότα κινείται και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βομβαρδίζει το λαό με διαχειριστικές προτάσεις, που θάβουν τον πολιτικό υπαίτιο για τη σημερινή βαρβαρότητα που βιώνει ο λαός και νομιμοποιεί την κυβερνητική προπαγάνδα. Από την άλλη, η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, για οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή και μη νομιμοποίηση στις λαϊκές συνειδήσεις του χρέους που δημιούργησε η πολιτική της πλουτοκρατίας, σαν όρος για να οργανωθεί με αποτελεσματικότητα η μάχη ενάντια στα χειρότερα που έρχονται, στην προοπτική της πάλης για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.


Στην πρωτολογία και τη δευτερολογία της, τις οποίες παρουσιάζει σήμερα ο «Ρ», η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, ξεκαθάρισε για το δημόσιο χρέος ότι «για εμάς είναι όλο παράνομο και ως τέτοιο πρέπει να θεωρηθεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού και πρέπει να διαγράψει την ευθύνη του να συμβάλει στο χρέος τουλάχιστον στη συνείδησή του. Δεν αναγνωρίζουμε ούτε ένα ευρώ από αυτό που λέγεται χρέος. Όμως, η πάλη κατά του χρέους είναι δεμένη για εμάς με την πάλη κατά του κεφαλαίου». Ο πρωθυπουργός επιχείρησε να εμφανίσει ως μεγάλη επιτυχία τα όσα αποφασίστηκαν στη Σύνοδο της Ευρωζώνης και ζήτησε «συστράτευση», ο Γ. Καρατζαφέρης στήριξε ουσιαστικά, για μια ακόμα φορά, την κυβέρνηση, διεκδικώντας για το κόμμα του ρόλο πρωτομάστορα στην οικοδόμηση της αντιλαϊκής πολιτικής συμμαχίας, ενώ οι θέσεις του Αντ. Σαμαρά και του Α. Τσίπρα κινήθηκαν σε διαχειριστικό επίπεδο και σε επιμέρους προτάσεις, άμεσα συνδεδεμένες με τα σχέδια που προωθούν ισχυρές μερίδες της πλουτοκρατίας, προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, ενόψει της αναπόφευκτης καταστροφής κεφαλαίου και της ελεγχόμενης χρεοκοπίας.


ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: «Το χρέος το γέννησε το κεφάλαιο, αυτό είναι ο βρικόλακας του λαού»

«Η κυβέρνηση, διά στόματος πρωθυπουργού, λέει ψέματα, όσον αφορά το αν θα παρθούν μέτρα από εδώ και μπρος. Θα παρθούν καινούργια και πιο βάρβαρα και αυτά αναγράφονται επισήμως στα κείμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λέει τη μισή αλήθεια ότι η διαπραγμάτευση στα πλαίσια της τελευταίας Συνόδου ήταν πάρα πολύ σκληρή, σύνθετη και δύσκολη.

Δεν ήταν καθόλου δύσκολη η διαπραγμάτευση, όσο τα μέτρα που θα πάρετε σε βάρος του λαού. Δύσκολη, σκληρή και σύνθετη βεβαίως, όπως πάντα, είναι η διαπραγμάτευση για το πώς θα μοιράσετε τη χασούρα. Διότι, αυτό που συζητιέται στην ουσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ανεξάρτητα από τις επίσημες εκφράσεις που δίνετε, είναι η απαξίωση, η υποτίμηση ενός μέρους του κεφαλαίου και πώς θα κατανεμηθεί αυτή η χασούρα.

Μάλιστα, η συζήτηση που γίνεται, γίνεται και με ποσοστά, όπως 30%. Γιατί θυμώνετε, όταν λέμε για προγραμματισμένη χρεοκοπία; Μην την πείτε χρεοκοπία. Και αυτή αφορά όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά αφορά συνολικά την Ευρώπη. Κρίση σημαίνει απαξίωση της αξίας της τιμής της εργατικής δύναμης. Αυτή προχωράει ακάθεκτα, χωρίς διαφωνίες.

Από την άλλη μεριά, για να ξεκολλήσει το σύστημά σας και να αποκτήσει ξανά την κερδοφορία, πρέπει να προχωρήσετε σε μια απαξίωση κεφαλαίου. Εδώ είναι το πρόβλημα. Γιατί εάν, παραδείγματος χάρη, γίνει 30% απαξίωση στο χρέος της Ελλάδας, σημαίνει ότι θα χάσουν εκείνες οι τράπεζες - όχι μόνο οι ελληνικές, αλλά και οι ξένες - που έχουν ελληνικά ομόλογα. Και εδώ γίνεται η κατανομή αυτής της ζημιάς.

Πήγατε με σοβαρά ατού για τα μέτρα και τα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με ποια ατού πήγατε; Όχι μόνο τα άγρια μέτρα που έχετε πάρει σε βάρος των εργαζομένων, αλλά 75 δισεκατομμύρια έχετε κόψει "κοστούμι" για τα επόμενα χρόνια σε βάρος του λαού με διάφορες μορφές. Όχι μόνο με υποτίμηση των μισθών, των μεροκάματων κ.λπ., αλλά και μέσα από όλες τις άλλες παροχές. Καρατόμηση, κυριολεκτικά, δαπανών και φορολογία στο λαό.

Πήγατε και με ένα άλλο ατού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γι' αυτό και σας το αναγνώρισαν: Τα 110 δισεκατομμύρια συνολικά, τον πακτωλό που ξεκίνησε η Νέα Δημοκρατία και συνεχίσατε κι εσείς να δίνετε στις τράπεζες. Και τα δίνετε στις τράπεζες, όχι γιατί υπάρχει γενικά το τραπεζικό κεφάλαιο και οι τραπεζίτες - όπως λέγεται μέσα στη Βουλή από όλα σχεδόν τα κόμματα εκτός από εμάς - αλλά γιατί το τραπεζικό κεφάλαιο είναι συνυφασμένο με το βιομηχανικό, είναι συνυφασμένο με όλα τα τμήματα του κεφαλαίου και μέσω των τραπεζών γίνεται η δανειοδότηση στις επιχειρήσεις, για να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία από αυτήν που είχαν.

Ένα μέρος του κεφαλαίου θα καταστραφεί, άλλο θα απαξιωθεί και τσακώνεστε μεταξύ σας για το πώς θα μοιραστεί αυτή η χασούρα. Βεβαίως, εδώ υπάρχει ένας συσχετισμός δύναμης, που αντικειμενικά είναι σε βάρος της Ελλάδας και αυτό το ξέρετε. Διεκδικείτε μέχρι εκεί που δεν απειλείται η γενική πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

«Εφιάλτης» του λαού είναι το κεφάλαιο

Γίνεται συζήτηση για το χρέος. Ο βρικόλακας για μας είναι το κεφάλαιο. Αυτό προκαλεί το χρέος. Και δυστυχώς, η όλη συζήτηση από τα κόμματα στην Ελλάδα είναι για το χρέος. Βεβαίως, στο όνομα του χρέους παίρνονται αντιλαϊκά μέτρα. Αλλά, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα, πρέπει να μιλήσουμε για το κεφάλαιο, που δημιουργεί το χρέος. Αυτό είναι ο πραγματικός βρικόλακας.

Αυτός είναι ο εφιάλτης του λαού. Άλλωστε, το χρέος όλοι θέλουν να το διευθετήσουν με διάφορους τρόπους. Γίνεται λόγος για το μάζεμα εσόδων. Κατ' αρχήν, σε συνθήκες απελευθέρωσης της αγοράς στην Ευρώπη και παγκόσμια, και οι φοροαπαλλαγές είναι νόμιμες σε ένα μεγάλο μέρος και η φοροδιαφυγή, και το χρέος.

Πήγατε με το εξής ατού στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Φοροαπαλλαγές - τα τελευταία θα πω - νέα μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα νομικά πρόσωπα από το 24% στο 20%. Αυτό μειώνει ή δε μειώνει τα κρατικά έσοδα; Αλλο τώρα πού πάνε τα κρατικά έσοδα, έτσι κι αλλιώς δε θα πήγαιναν στο λαό. Ενώ η κυβέρνηση, σε αντίθεση με τη Νέα Δημοκρατία, σήκωνε τη σημαία του 40% για τα διανεμόμενα κέρδη στους μετόχους, στη φορολογία, τώρα το 40% το πήγε στο 21% και έχει δώσει μια αόριστη υπόσχεση ότι θα το πάει - δεν ξέρω πότε - στο 25%.



 Φοροαπαλλάσσετε τα χρήματα που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την επάνοδο των καταθέσεων, και εδώ υπάρχει και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος - για να δούμε την εξυγίανση και τη διαφάνεια! - με το συμβολικό φόρο του 8%. Είναι απώλεια κρατικών εσόδων; Για τέσσερα ακόμα χρόνια δίνετε έκπτωση 50% στις επιχειρήσεις που κάνουν επενδύσεις στην έρευνα και στην τεχνολογία.

Δώσατε νέα φορολογικά προνόμια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο. Απαλλάσσετε από τη φορολογία αυτούς που έχουν σχέση με off shore εταιρείες, ακίνητα, αρκεί αυτά τα ακίνητα να είναι ακίνητα ναυτιλιακών εταιρειών. Επεκτείνατε τις δυνατότητες φοροαπαλλαγών στα εισαγόμενα κεφάλαια - σε αυτή τη φάση είναι κυρίως αραβικά - που θα έρθουν να αξιοποιήσουν ή να αγοράσουν την ακίνητη περιουσία. Η ακίνητη περιουσία δεν είναι μόνο οι ακτές, δεν είναι κάποια οικόπεδα. Θα έρθουν να αγοράσουν λιμάνια, αεροδρόμια, επιχειρήσεις, τη ΛΑΡΚΟ, την ΕΑΒ, την ΠΕΣΙΝΕ, τα Ναυπηγεία.

«Δεν αναγνωρίζουμε ούτε ένα ευρώ από το χρέος»

Επομένως, τι μας μιλάτε τώρα για έσοδα, έξοδα και για φοροδιαφυγή κ.λπ.; Φοροδιαφυγή και φοροαπαλλαγή είναι «νύχι - κρέας». Το κυριότερο, πέρα από τα προνόμια που δίνετε, είναι οι φοροαπαλλαγές, επειδή γίνεται πολλή συζήτηση για το χρέος.

Απ' αυτήν την άποψη, εμείς το χρέος δεν το διαχωρίζουμε σε χρέος που αναγνωρίζουμε και σε χρέος που δεν αναγνωρίζουμε. Θα κάνουμε τώρα ιεροεξεταστικές επιτροπές στη Βουλή; Τι να εξετάσουμε; Για εμάς όλο το χρέος το γέννησε το κεφάλαιο, το γέννησε ο ανταγωνισμός, το γέννησαν οι αντιπαραγωγικές δαπάνες, το γέννησαν τα επιθετικά εξοπλιστικά προγράμματα, το γέννησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το γέννησαν οι φοροαπαλλαγές κ.λπ.

Για εμάς είναι όλο παράνομο και ως τέτοιο πρέπει να θεωρηθεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού και πρέπει να διαγράψει την ευθύνη του να συμβάλει στο χρέος τουλάχιστον στη συνείδησή του. Δεν αναγνωρίζουμε ούτε ένα ευρώ από αυτό που λέγεται χρέος. Όμως, η πάλη κατά του χρέους είναι δεμένη για εμάς με την πάλη κατά του κεφαλαίου».


"Εναλλακτικές λύσεις": Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη!

Αποκαλυπτικός ο διάλογος του Αλ. Τσίπρα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια στις 16/3/2011 όταν τον επισκεύθηκε, για να του εκθέσει τις διαχειριστικές προτάσεις του για το χρέος. Μπροστά στις κάμερες έγινε ο εξής διάλογος: Κ. Παπούλιας: «Υπάρχει μια αμηχανία από την πλευρά της Ευρώπης. Υπάρχει μια αδυναμία». Α. Τσίπρας: «Ναι, μία από αυτές τις φωνές είναι και ο φίλος σας, ο Οσκαρ Λαφοντέν». Κ. Παπούλιας: «Θεωρώ κατά κάποια ανατροπή ίσως να γίνει με τη συνεργασία τριών κομμάτων, της Αριστεράς, των Πρασίνων και του SPD». Α. Τσίπρας: «Αυτό θα άλλαζε τον ρου της ευρωπαϊκής ιστορίας, αν συνέβαινε. Ήταν στους προγραμματικούς στόχους του συνεδρίου. Θα έδινε μια ανάσα στις λαϊκές δυνάμεις, διότι η ηγεμονία της Μέρκελ, έχει επιφέρει πολλά δεινά, όχι μονάχα σε μας αλλά και στους Γερμανούς βεβαίως»!

Άραγε φωτογραφίζει το χαμένο όνειρο των προηγούμενων εκλογών για την εκδίωξη της «δεξιάς» που το έφαγε η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ ή πρόκειται για μελλοντική του επιθυμία για την Ελλάδα της ΕΕ των ΣΥΝασπισμένων; Μήπως η εκδίωξη της Μέρκελ δεν θα φέρει ό,τι εδώ έφερε η εκδίωξη του Κ. Καραμανλή; Φαίνεται πως οι οπορτουνιστικές αυταπάτες είναι αδύνατο να ξηλωθούν από ορισμένους ακόμη και τη στιγμή που ρίχνουν το λαό στο γκρεμό.

Ποιος ληστεύει τον καταναλωτή με τα καύσιμα;





Το κράτος παίρνει φόρους σχεδόν ένα ευρώ σε κάθε λίτρο βενζίνης!!!

Πολλά ακούμε για το ποιός φταίει για την αυξημένη τιμή των καυσίμων. Όταν μάλιστα η κυβέρνηση στριμώχνεται εξαπολύει τα παπαγαλάκια για να βγάλουν τους βενζινοπώλες φταίχτες. Ούτε το κράτος φταίει ούτε οι άσπονδες «αδελφές» του πετρελαίου που ανεβάζουν τη διεθνή τιμή! Έχουν ως στόχο όχι μόνο να στρέψουν τον καταναλωτή εναντίον του, όπως με κάθε κοινωνική ομάδα, αλλά και να προετοιμάσουν το έδαφος να παραδώσουν τη λιανική των καυσίμων σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ και μονοπωλιακές εταιρείες.

Για όποιον δεν γνωρίζει παραθέτω μια ανάλυση του κόστους της αμόλυβδης - 95. Τα στοιχεία για τη ληστεία το κράτους είναι από το επίσημο κυβερνητικό Δελτίο Τύπου του ΥΠΕΚΑ της 14/3/2011! Μόνοι τους ξεμπροστιάζονται! Όποιος το αμφισβητεί δεν έχει παρά να ψάξει στο
http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=U9ljKZjE9nE%3d&tabid=478&language=el-GR

Πρωταθλητές!

Σημειώνουμε ότι την ίδια ημερομηνία, 14/3, η τιμή της αμόλυβδης στην Ελλάδα ήταν η ακριβότερη της ΕΕ των «27» με δεύτερη την Ολλανδία (1,648 ε/λ και φθηνότερη τη γειτονική Βουλγαρία με 1,183 Ε/Λ. Πώς να μη πηγαίνουν να αγοράζουν από εκεί οι παραμεθόριες περιοχές καταβαραθρώνοντας την τοπική οικονομία!

(http://ec.europa.eu/energy/observatory/oil/bulletin_en.htm# )


Κατανομή κόστους αμόλυβδης – 95
(Σύμφωνα με το Δ.Τ. του ΥΠΕΚΑ 14/3/2011)


Κόστη Λεπτά/Λιτρο

-ΦΟΡΟΙ ΚΡΑΤΟΥΣ (ΕΦΚ, ΦΠΑ, ΤΕΛΗ) 99,7 Λ
-ΤΙΜΗ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΟΥ(χωρίς επιβαρύνσεις) 57,4 Λ
-ΚΕΡΔΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ (χωρίς ΦΠΑ συν μεταφορά) 5,8 Λ
-ΚΕΡΔΟΣ ΠΡΑΤΗΡΙΟΥ (χωρίς ΦΠΑ) 4,6 Λ
-ΣΥΝΟΛΟ (μέση τιμή Ελλάδος) 1,675 ΕΥΡΩ





.

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Νέα σοσιαλδημοκρατία;


.
Η όξυνση της κρίσης αναπόφευκτα οξύνει τις ταξικές και πολιτικές αντιθέσεις του καπιταλισμού. Παράλληλα αναβιώνει σειρά από φαινόμενα που είχαν ατονήσει εν όσο το σύστημα περνούσε εποχές απόλυτης πολιτικής κυριαρχίας και σχετικά ομαλής οικονομικής λειτουργίας. Η κρίση επαναφέρει στην επιφάνεια όχι μόνο βασικά θέματα πολιτικής αλλά πιο καθαρά από κάθε άλλη φορά το ζήτημα της εξουσίας από τη πλευρά της εργατικής τάξης, ως ριζικής λύσης στη κρίση και το αδιέξοδο του καπιταλισμού.


Η άρχουσα τάξη προκειμένου να αποφύγει την αναβίωση παρόμοιων θεμάτων ασκεί με όλα τα μέσα που διαθέτει ισχυρότατη ιδεολογική και πολιτική πίεση σε όλα τα στρώματα του ελληνικού λαού και ιδίως στην εργατική τάξη.


Η πίεση της αστικής τάξης δεν μένει χωρίς αποτέλεσμα. Ορισμένα από τα φαινόμενα της πίεσης είναι και η παραγωγή νέων πολιτικοιδεολογικών ρευμάτων, στα πλευρά του συστήματος, σαν ενδιάμεσες εφεδρικές λύσεις για τη περίπτωση αποτυχίας των τυπικών πολιτικών εκπροσώπων του.


Τα ρεύματα αυτά παίρνουν διάφορες μορφές αλλά έχουν δυο βασικές ομοιότητες. Από τη μια δεν θίγουν την ύπαρξη του συστήματος και από την άλλη κινούνται σε λύσεις μέσα από το οπλοστάσιο του καπιταλισμού. Αυτό οδηγεί στη γέννηση νέων θολών πολιτικών φορέων οι οποίοι κάνουν αγώνα δρόμου για να κλείσουν την αντίθεση του συστήματος με τον λαό και την εργατική τάξη.


Ο λαός βομβαρδίζεται από τεχνοκρατικές αναλύσεις της κρίσης, του χρέους, των τεχνικών λύσεων που θα μας βγάλουν από τη κρίση «χωρίς να χάσουμε πολλά», ακόμη και δήθεν «επαναστατικές τεχνικές λύσεις» όπως η ο λογιστικός έλεγχος του χρέους, το «κούρεμα», η ελεγχόμενη πτώχευση, η «πετυχημένη αναδιαπραγμάτευση» η «επιμήκυνση» κλπ, κλπ.

Όσο η κρίση και οι ταξικές αντιθέσεις θα οξύνονται τόσο οι θέσεις αυτές θα προβάλλονται ως σωτήριες για το «Έθνος» και το λαό!


Από τη στιγμή που η όποια λύση δεν συνδέεται με την ανατροπή του καπιταλισμού αλλά με επίλυση της κρίσης στα πλαίσια του συστήματος, στην ουσία γίνεται εφεδρική λύση του συστήματος.


Δεν θα ήταν παρακινδυνευμένο να πούμε ότι μερικές τέτοιες κινήσεις συνιστούν αναγέννηση της ξοφλημένης σοσιαλδημοκρατίας.


Αν η παλιά σοσιαλδημοκρατία απαξιώθηκε λόγω απονέκρωσης του αντικομουνιστικού ρόλου της, η νέα σοσιαλδημοκρατία παίζοντας τον ίδιο ρόλο του αναχώματος του συστήματος προς την Αριστερά, προσφέρει νέες «αριστερές» και «πατριωτικές» λύσεις κόντρα στον νεοφιλελευθερισμό αλλά όχι κόντρα στο σύστημα.

Το θέμα είναι τι προτείνει ο καθένας. Διόρθωση του καπιταλισμού ή ανατροπή του;

Η νέα σοσιαλδημοκρατία παίζει το χαρτί της «σωτηρίας της πατρίδας» κάτω από το οποίο κρύβεται η σωτηρία του συστήματος.

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Θα μας τα πάρουν όλα!


Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από "Το γράμμα της σύνταξης" της κλαδικής  εφημερίδας των στεγνοκαθαριστηρίων "ΕΝΩΣΗ", τεύχος Μαρτίου 2011, με τίτλο:

Από το κακό στο χειρότερο

Το μνημόνιο νο 4 ήρθε να ξυπνήσει και τους τελευταίους Έλληνες που είχαν κάποιες αυταπάτες ότι η κρίση «μπόρα είναι θα περάσει» και εμείς «πάλι ωραίοι θα είμαστε»! Όπως φαίνεται η λιτότητα και τα μέτρα που ετοιμάζουν θα έχουν διάρκεια από το 20013 στο 2023, στο 2043 και πάει λέγοντας!

Τίποτα όρθιο δεν σκέφτονται να αφήσουν από τις κατακτήσεις του λαού μας στα προηγούμενα χρόνια. Όταν φτάνουν να μιλάνε ξεδιάντροπα για άμεση «αξιοποίηση» ή αλλιώς εκποίηση του δημόσιου πλούτο σαν να πουλάνε μαγαζάκι και όταν ετοιμάζουν νέες φορομπηχτικές εφόδους στην ώρα που «δεν υπάρχει σάλιο» στην αγορά, τότε μπορούμε να μιλάμε για ανάλγητες πολιτικές.


Τα μέτρα που έρχονται δεν αποτελούν απλά κάποια έκτακτα μέτρα. Αποτελούν το όνειρο κάθε πλουτοκράτη επί δεκαετίες τα οποία δεν τολμούσε να τα επιβάλει γιατί θα αντιμετώπιζε την οργή του κόσμου. Από την καρατόμηση των συντάξεων, των μισθών, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και της παιδείας μέχρι τη φορολογική και οικονομική εξόντωση των μικρομεσαίων που αγκομαχούν για να επιβιώσουν, όλα ήταν μέσα στα σχέδια της οικονομικής ολιγαρχίας της χώρας.


Η κρίση είναι πραγματική και πραγματικά έπεσε πάνω στους λαούς σαν τις πληγές του Φαραώ. Όμως ανεξάρτητα αν για τη κρίση φταίνε ακριβώς οι έχοντες και κατέχοντες και οι κυβερνήσεις με τις οποίες «μαζί τα φάγανε», βρήκαν την ευκαιρία να καρατομήσουν κάθε δικαίωμα των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων.

Όταν φτάνουμε να ακούμε ότι η τρόικα απαιτεί να καταργηθούν τα εναπομείναντα δώρα, ένσημα, μισθοί, ακόμη και το επίδομα ανεργίας το οποίο δεν είναι λεφτά του κράτους αλλά λεφτά των ασφαλισμένων, τότε να περιμένουμε να μας κόψουν και τα ψώνια από τον μπακάλη γιατί «πολύ τρώμε» σε στιγμές που «η πατρίδα κινδυνεύει»!


Με τέτοιες λογικές αυτοί μάλλον δεν έχουν ούτε αρχή ούτε τέλος. Θα μας τα πάρουν όλα! Θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.


Θα μας τα πάρουν όμως μόνο αν εμείς τους αφήσουμε και δεν ξεσηκωθούμε όπως έκαναν οι άλλοι λαοί που εξεγέρθηκαν κατά της πείνας και της λιτότητας. Αυτό πρέπει να έχουμε υπόψη. Θα μας τα πάρουν μόνο αν εμείς τους προσκυνήσουμε. Τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.


Η στήλη πιστεύει ότι αυτό που ποτέ κανένας δεν πέτυχε ως τώρα, να υποτάξει δηλαδή καθολικά τους Έλληνες, δεν θα το πετύχει ποτέ ούτε στο μέλλον. Η ιστορική μνήμη ζει βαθιά μέσα μας.

Παρότι κάποιοι νομίζουν ότι με τη τεράστια διαστρέβλωση της ιστορίας και των αγώνων που κάνουν και τη γιγάντια προπαγάνδα των ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης, έχουμε ξεχάσει την ιστορία μας, πολύ γρήγορα θα νοιώσουν την οργή μας.

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Οι «αμερικανικές επαναστάσεις»

.
Οι εξεγέρσεις στο «ισλαμικό τόξο» της Β. Αφρικής και της Μ. Ανατολής έχουν λαϊκό χαρακτήρα και πραγματικές αιτίες. Επί χρόνια οι λαοί αυτοί υπέφεραν από «εθνικά» ή εγκάθετα καθεστώτα από τη Δύση με σκοπό να ληστεύεται αδιατάραχτα ο εθνικός τους πλούτος. Σε ορισμένες χώρες όπως το Ιράν, η Συρία και η Λιβύη, η ντόπια μονοπωλιακή αστική τάξη κατάφερε να πάρει σε μεγάλο βαθμό το δικαίωμα να διαχειρίζεται το πλούτο της χώρας τους. Τα καθεστώτα αυτά βέβαια δεν διέφεραν και πολύ από πολιτική άποψη από τα εγκάθετα της Δύσης.



Προφανώς η όξυνση της κρίσης και η εξαγωγή των αντιθέσεων της ιμπεριαλιστικής Δύσης προς τη περιφέρεια που έφερε πείνα, σε συνδυασμό με τη καταπίεση και την άγρια εκμετάλλευση αποτέλεσε για όλη τη περιοχή το εκρηκτικό μείγμα της εξέγερσης. Παρά τις διαφορές ο λαϊκός χαρακτήρας των εξεγέρσεων δεν αμφισβητείται.

Όμως… όμως η Δύση, η οποία με τη πρώτη ευκαιρία έβγαζε κάθε λαϊκή εξέγερση «τρομοκρατική πράξη» και ενίσχυε μέχρι θανάτου τα δικτατορικά καθεστώτα να κρατούνται στην εξουσία, ξαφνικά άρχισε να δείχνει μια απίστευτη ανοχή.

Προκαλεί κατάπληξη η στάση της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της. Όχι μόνο δείχνει ανοχή αλλά δια στόματος Ομπάμα χαρακτηρίζει προκαταβολικά «δίκαια» τα αιτήματα των εξεγερμένων και απαιτεί, όχι επιθυμεί, την «αποδοχή» τους με μια μικρή αφανή διαστροφή. Να αποκατασταθεί η «Δημοκρατία» και η «ελευθερία» αλλά όχι και να υλοποιηθούν τα υλικά αιτήματα. Έτσι προωθεί πάση θυσία τους δικούς της «δημοκράτες» μέσα από το στρατό ή τις μυστικές υπηρεσίες για να αναλάβουν τα ηνία στη θέση των δικτατορίσκων.

Φυσικά έχουμε πει και άλλοτε δυο βασικά πράγματα. Πρώτο ότι στις χώρες αυτές οι λαϊκές εξεγέρσεις διαμορφώνουν υπογείως μια υποψία διαδικής εξουσίας με το λαό από τη μια και το στρατό και την άρχουσα τάξη από την άλλη, πράγμα που δεν διαφεύγει αλλά και δεν μπορεί να εμποδιστεί από τους αμερικανούς και δεύτερο από τη στιγμή που οι λαϊκές εξεγέρσεις δεν έχουν ένα εναλλακτικό αριστερό κέντρο εξουσίας με εναλλακτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης, κυρίως λόγω φυσικής εξόντωσης της Αριστεράς στις χώρες αυτές, τότε ο κίνδυνο να επανέλθει η άρχουσα τάξη με άλλη μορφή είναι η πιο πιθανή εξέλιξη.


Το ότι η Δύση που επί δεκαετίες στήριζε ή και επέβαλε τα δικτατορικά καθεστώτα τώρα αλλάζει απότομα στάση δεν προκαλεί πραγματική έκπληξη. Αντίθετα φαίνεται πως είναι καλά μελετημένο σχέδιο αξιοποίησης των εξεγέρσεων προς όφελός της.

Το σχέδιό τους προφανώς ενισχύεται από την πλήρη έλλειψη φόβου για εναλλακτική αριστερή ή εθνικιστική λύση με τις εξεγέρσεις. Έχουν διαγνώσει ότι αργά ή γρήγορα τα καθεστώτα θα «καθίσουν» πάνω στη κλασσική συνταγή της νεοφιλελεύθερης δημοκρατίας δηλαδή στην χειρότερη μορφή δικτατορίας του κεφαλαίου και έτσι θα εισπράξουν ως λύτρα όλο τον πλούτο αυτών των χωρών δια μέσου της νεοφιλελεύθερης επιθετικής θύελλας εξαγορών και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου που θα ξεσπάσει.


Τα πάντα θα ξεπουληθούν στο ξένο μεγάλο κεφάλαιο ακόμη και αυτά που τα δικά τους εγκάθετα καθεστώτα κρατούσαν ως τώρα για τον εαυτό τους, ως αντάλλαγμα της πολιτικής «συμμαχίας» (Αίγυπτος, Σ. Αραβία, Υεμένη, Μπαχρέιν κ.α.).

Τώρα αυτά τα καθεστώτα δεν τους χρειάζονται. Αντίθετα τους χρειάζεται μια νέα (εντατική) εισαγωγή πλούτου στο παγκοσμιοποιημένο πολυεθνικό κεφάλαιο όπως είχε γίνει πριν 21 χρόνια με τη καταλήστευση των σοσιαλιστικών χωρών και την (εκτατική) εισαγωγή πλούτου που μετέθεσε τις κρίσεις του συστήματος.

Με την ευκαιρία των εξεγέρσεων όμως δεν παρέλειψαν να υποδαυλίσουν και την εξέγερση στη Λιβύη. Το ότι ο Καντάφι τους προσκύνησε πριν λίγα χρόνια και τους έδωσε μέρος του ενεργειακού πλούτου της χώρας δεν τους αρκούσε φαίνεται. Έτσι διάβρωσαν το καθεστώς και ευκαιρίας δοθείσης από την καταπίεση του λαού, ο όποιος όμως δεν φαίνεται να εξεγέρθηκε για τη πείνα, έστησαν έναν ολόκληρο μηχανισμό καθοδήγησης και καπελώματος της εξέγερσης.


Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι ειδικά για τη Λιβύη η Δύση ανακαλύπτει «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και ετοιμάζει επέμβαση του ΝΑΤΟ μέσω ΟΗΕ, τύπου Αφγανιστάν, ούτε ότι ο «επικεφαλής» της εξέγερσης πρώην αρχηγός των ειδικών δυνάμεων του Καντάφι δηλώνει ανοιχτά ότι έχει συνεχή επαφή με το Στέϊτ Ντιπάρτμεντ για το «συντονισμό» της εξέγερσης απαιτώντας ταυτόχρονα αεροπορικό βομβαρδισμό του Καντάφι ώστε η επέμβαση να είναι… «λαϊκή απαίτηση»!

Στόχος είναι οι αλλαγές να οδηγηθούν στη νεοφιλελεύθερη δημοκρατία με όλες τις συνέπειες για τον εθνικό πλούτο. Οι εξεγερμένοι θα πάρουν «δημοκρατία» και οι ιμπεριαλιστές τα πετρέλαια!


Είμαστε μάρτυρες μιας γιγάντιας διαστροφής των αιτημάτων των λαών της Β. Αφρικής και της Μ. Ανατολής. Από το ψωμί, δημοκρατία, ελευθερία, δικαιώματα να μείνει μόνο το «δημοκρατία» σαν ένα σακί σιτάρι, άδειο όμως! Η κοινή γνώμη της Δύσης όλο και περισσότερο τροφοδοτείται με ειδήσεις ότι οι εξεγερμένοι δεν ζητούν παρά ελευθερία και δημοκρατία. Σαν αυτά να είναι χωρίς περιεχόμενο που αντανακλά το ψωμί, τη δουλειά και τα εθνικά και εργασιακά δικαιώματα.


Μιλάμε για μια τεράστια προσπάθεια οι λαϊκές εξεγέρσεις να μετατραπούν σε «αμερικάνικές επαναστάσεις» για λογαριασμό της ιμπεριαλιστικής Δύσης.


Η μάχη για το τι τελικα θα επικρατήσει συνεχίζεται λυσσώδη στα πίσω χαρακώματα της εξέγερσης. Η ξεπουλημένη μονοπωλιακή αστική τάξη προωθεί το νέο ξεπούλημα με σκέτη «δημοκρατία και ελευθερία» και οι λαοί ζητάνε δημοκρατία και ελευθερία με ψωμί. Η σύγκρουση θα είναι αναπόφευκτη. Και αν σε πρώτη φάση κυριαρχήσουν οι δυνάμεις της ολιγαρχίας, σε δεύτερη η απελευθέρωση των δυνάμεων του λαού κατά τις εξεγέρσεις θα θέσει θέμα δικαιωμάτων αλλά και εξουσίας. Και τότε η Δύση θα θυμηθεί ξανά οτι οι λαϊκές εξεγέρσεις είναι τρομοκρατία! Εδώ θα είμαστε…
.