Η κατάργηση του ασύλου

.
Με μια κίνηση «αποφασίζω και διατάζω» η υπουργός Παιδείας κα Διαμαντοπούλου, προανήγγειλε την ουσιαστική κατάργηση του ασύλου των πανεπιστημίων και τη μεταφορά της αρμοδιότητας από τους πρυτάνεις στο «Συμβούλιο Διοίκησης» του Ιδρύματος, που θα λειτουργεί εκτός πανεπιστημίου. Το Συμβούλιο θα παίρνει την απόφαση για το εάν θα πρέπει ή όχι να κληθεί η Αστυνομία.

Παράλληλα ανακοίνωσε την επιβολή ασφυκτικής αστυνομοκρατίας στα πανεπιστήμια με την εγκατάσταση στις σχολές ιδιωτικής αστυνομίας που θα ελέγχει αυστηρά την είσοδο όλων στα πανεπιστημιακά κτίρια. Επιστροφή σε χουντικά πρότυπα με κοινοβουλευτικό και… σοσιαλιστικό μανδύα.

Δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες όσο ότι το άσυλο μετατρέπεται σε κυβερνητική αρμοδιότητα. Ο τρόμος της εξουσίας έναντι των νέων εκδηλώνεται πρόωρα, πριν αυτοί εξεγερθούν κάτω από τη πίεση της κρίσης. Οι μετανάστες εδώ αποτέλεσαν απλώς το προπέτασμα καπνού για ένα δικαίωμα που επί χρόνια σχεδιάζεται η κατάργησή του.

«Το άσυλο σκοτώνουν αυτοί που δήθεν θέλουν να το προστατέψουν» είπε στα «Νέα» η κ. Διαμαντοπούλου! Δεν κατάλαβε ότι το έλεγε για τον εαυτό της!

Δεν θα κάνω αναλύσεις επί του ασύλου και τι ρόλο παίζει αυτό, τα έχουν πει τόσοι και τόσοι. Ούτε τι ρόλο θα παίζει η οποιαδήποτε αστυνομία ακόμη και το… «Σπουδαστικό της Ασφάλειας» που θα μετατρέψουν το πανεπιστήμιο σε φυλακή ή σε αλήστου μνήμης «παραμεθόριο περιοχή».

Το «Συμβούλιο Διοίκησης» κατά το νομοσχέδιο της κας Διαμαντοπούλου αποτελείται από άμεσα εκλεγμένα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας του ιδρύματος και από εξωτερικά μέλη. Τα εξωτερικά μέλη του Συμβουλίου είναι σημαντικές προσωπικότητες που έχουν διακριθεί σε διάφορους τομείς της επιστήμης, της διανόησης, των τεχνών και της κοινωνίας γενικότερα, τα οποία επιλέγονται ως άτομα και όχι ως ex officio εκπρόσωποι φορέων ή οργανισμών. Αυτά στη πράξη μεταφράζονται σε διορισμένη κυβερνητική πλειοψηφία στο Συμβούλιο η οποία και θα αποτελεί τη προέκταση του εκάστοτε υπουργού. Θα υπάρχει βέβαια και ο μαϊντανός των πανεπιστημιακών και φοιτητών.

Η κα Διαμαντοπούλου ελπίζει ότι θα δημιουργήσει ένα αποστειρωμένο πανεπιστήμιο όπου θα επικρατεί η τάξη του νεκροταφείου της κίνησης ιδεών και ανθρώπων. Μια κτηριακή κλούβα αποκομμένη από την κοινωνία και απαγορευμένη περιοχή για κάθε δράση και κίνηση ιδεών με πρόσχημα της προστασία της κίνησης των ιδεών.

Προφανώς βέβαια θα επιτρέπεται η κίνηση «ιδεών» που θα εγκρίνονται από τη κυβέρνηση, την υπουργό, το Συμβούλιο και την ιδιωτική αστυνομία η οποία δεν αποκλείεται να είναι χορηγία κάποιας πολυεθνικής έτσι για τη τάξη με… μηδέν κόστος!


Φυσικά θα μπορούν να εισέρχονται με «ελευθέρας» οι επιχειρηματίες – χορηγοί των πανεπιστημίων και των παραγγελμένων «ερευνών» και «μελετών» οι οποίοι θα αξιοποιούν με το παραπάνω τη μαύρη εργασία των νέων ανέργων που σπούδασαν εκεί και των μεταναστών ! Έτσι θα εμπεδωθεί γνώση του ποια τάξη κατέχει την εξουσία.


Τώρα για να σοβαρευτούμε αν η κα Διαμαντοπούλου ελπίζει ότι έτσι θα απαγορεύσει στα προβλήματα που έχει η κοινωνία μας να περνάνε το κατώφλι του πανεπιστημίου είναι από χέρι χαμένη. Το ίδιο νόμιζε κάποτε και η χούντα.


Ας πούμε δηλαδή ότι εφαρμόζεται το μοντέλο της αμέσως και ξεσπάει ένα νέο επεισόδιο κατάληψης μιας σχολής από 500 άνεργους νέους. Τι θα κάνει το «Συμβούλιο», η υπουργός, η κυβέρνηση; Θα μπουκάρουν μέσα με την αστυνομία; Μα για τους μετανάστες που πήρε την άδεια δεν τόλμησε να μπουκάρει για τους ανέργους θα μπουκάρει; Και άν μπουκάρει δηλαδή τι έγινε; Μήπως τα στρατά του Μουμπάρακ δεν μπούκαραν όπου ήθελαν;


Το μοντέλο της κας Διαμαντοπούλου αντί να αποκόψει το πανεπιστήμιο από τη κοινωνία θα οδηγήσει μάλλον στο αντίθετο και θα εισάγει πλέον μαζικά τα νέα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα στο πανεπιστήμιο. Θα το μετατρέψει σε κέντρο - στόχο - έδαφος διαμαρτυρίας. Γιατί για τον άνεργο και τον πεινασμένο δεν έχει καμία σημασία αν υπάρχει άσυλο ή όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι η μαχητική διεκδίκηση των δικαιωμάτων στη δουλειά, στη μόρφωση και ςτη ζωή και θα το κάνουν με τον καλύτερο τρόπο όπου μπορούν. Δεν θα ρωτήσουν την κα Διαμαντοπούλου και την ιδιωτική αστυνομία της.


Σε ό,τι αφορά την περίπτωση των μεταναστών που είχαν καταλάβει τη Νομική η κ. ∆ιαµαντοπούλου είπε το αμίμητο: «Κάποιοι ήθελαν η Νομική να θυμίζει Κάιρο»! Δεν κατάλαβε ότι σταδιακά η Αθήνα «ωριμάζει» από τη κυβερνητική πολιτική για να γίνει και αυτή Κάιρο!
.